نرخ بهره تسهیلات بانکی یکی از چالش‌های فراگیر در بخش تولید به ویژه حوزه کشاورزی است که به دلیل سنتی بودن و خلأ مدیریت در بخش کشت‌های قراردادی در یک سال با مازاد تولید رو به رو هستیم و در سال بعد با کمبود همان محصول. این امر سبب شده تا سوددهی در بخش کشاورزی حداقل برای کشاورزان نه واسطه‌گران و دلال‌ها پایین باشد و توانایی بازپرداخت وام‌های دریافتی را نداشته باشند. این روزها خبرهایی حاکی از افزایش دو درصدی سود سپرده‌گذاران به عنوان راهکاری برای جلوگیری از خروج نقدینگی از سیستم بانکی می‌شود تا به این ترتیب حجم زیادی نقدینگی سرگردان در بازارهای سرمایه‌ای مانند ارز، سکه و طلا سرمایه‌گذاری نشود. سپرده‌ها باید به بخش تولید تزریق شود تا در نهایت منجر به شکوفایی اقتصادی شده و نرخ تورم را کاهش دهد.

فاتح رضایی، کارشناس اقتصادی حوزه کشاورزی درباره تأثیر افزایش سود سپرده‌ها در نظام بانکی بر بخش کشاورزی گفت: هدایت نقدینگی سرگردان به سمت تولید نیاز به مدیریت درست و برنامه‌ریزی منسجم دارد. در این باره ضروری است از کشورهای موفق الگوگیری شود.

وی افزود: در سطح بین‌الملل مسئله‌ای به نام سود بانکی با ارقام دو رقمی وجود ندارد. بسیاری از کشورها سودی که به سپرده‌گذران می‌پردازند کمتر از یک درصد است زیرا این پول باید در بخش مولد سرمایه‌گذاری شود تا در نهایت منجر به رفاه اجتماعی شود.

او ادامه داد: سودهای یک و نیم درصدی در واقع همان کارمزد روند سپرده‌گذاری بوده و حرکت به سوی نرخ بهره بالا عملاً راه به خطا رفتن است.

رضایی با اشاره به سودهای ۲۱ درصدی بانک‌ها در سال‌های قبل عنوان کرد: این امر منجر به خروج سرمایه از بخش تولید شده و افراد را ترغیب به سرمایه‌گذاری برای دریافت سود بیشتر می‌کرد. از این رو سود سپرده بانکی به ۱۸ درصد تقلیل یافت.

این کارشناس اقتصادی حوزه کشاورزی یادآور شد: هنگامی که سود سپرده بالا باشد به طور قطع نرخ بهره تسهیلات افزایش یافته و کشاورز یا هر تولیدکننده‌ای تشویق می‌شود تا بدون دغدغه و دردسرهای تولید سرمایه خود را از بخش مولد و کشاورزی بیرون آورده و نزد بانک‌ها سپرده‌گذاری کرده و سود خود را دریافت کند.