تحلیل اندیشکده سیاست خارجی «موسسه لووی» که روز سه‌شنبه منتشر شد، نشان می‌دهد که در سال میلادی جاری، ۷۵ کشور فقیر جهان با بازپرداخت ۲۲ میلیارد دلار بدهی به چین، مواجه خواهند بود. بدهی این ۷۵ کشور، بخش عمده‌ای از کل ۳۵ میلیارد دلاری را که «موسسه لووی» برای سال ۲۰۲۵ محاسبه کرده بود، تشکیل می‌دهد.

این وام‌ها عمدتا تحت برنامه سرمایه‌گذاری زیرساختی جهانی شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین، موسوم به طرح کمربند و جاده صادر شده‌اند و پروژه‌های ملی از مدارس، پل‌ها و بیمارستان‌ها گرفته تا جاده‌های اصلی و بنادر کشتیرانی و هوایی را پوشش می‌دهد.

این وام‌دهی، چین را به بزرگترین تامین‌کننده وام‌های دوجانبه تبدیل کرد و در سال ۲۰۱۶، با مجموع بیش از ۵۰ میلیارد دلار وام‌دهی، به اوج خود رسید.

طرح کمربند و جاده عمدتا بر کشورهای در حال توسعه متمرکز بود که دولت‌هایشان برای دسترسی به سرمایه‌گذاری خصوصی یا سایر سرمایه‌گذاری‌های تحت حمایت دولت، تلاش می‌کردند. اما این رویه نگرانی‌هایی را در مورد نفوذ و کنترل چین ایجاد کرده و اتهاماتی را مبنی بر اینکه پکن به دنبال به دام انداختن کشورهای گیرنده با بدهی‌های غیرقابل پرداخت است، برانگیخت.

اما دولت چین اتهامات مبنی بر ایجاد عمدی تله‌های بدهی را رد کرده و کشورهای وام‌گیرنده نیز واکنش نشان داده‌اند و گفته‌اند که چین شریک قابل اعتمادتری بوده و در زمانی که دیگران امتناع می‌کردند، وام‌های حیاتی ارائه داده است.

بر اساس گزارش گاردین، این وام‌دهی‌ها، چین را در تنگنا قرار داد و بین فشار دیپلماتیک برای بازسازی بدهی‌های ناپایدار در کشورهای آسیب‌پذیر و فشار داخلی برای لغو وام‌ها در بحبوحه رکود اقتصادی خود این کشور، گرفتار شده است.

چین داده‌های کمی در مورد طرح کمربند و جاده منتشر می‌کند و «موسسه لووی» اعلام کرده که تخمین‌هایش بر اساس داده‌های بانک جهانی بوده است.