به نقل از یورو اکتیو، بسیاری از سیاستمداران اتحادیه اروپا عمیقا از تصمیم رئیس‌جمهور ترامپ برای ترک معاهده هسته‌ای ایران انتقاد می‌کنند.

«دیوید ایبسن» رئیس سازمان موسوم به «اتحاد علیه ایران اتمی» می گوید: این ناراحتی تنها چندین پیشنهاد کوتاه‌مدت و زودگذر برای مقابله با تصمیم ایالات متحده را به وجود آورد که فقط به تجارت و موسسات اتحادیه اروپا آسیب می‌رساند بدون آنکه فایده‌ای داشته باشد.

این رویکرد نسبت به ایران در حالیکه توسط فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا حمایت می‌شود، توسط برخی از شرکت‌های اروپایی حمایت نمی‌شود به عنوان مثال، علیرغم تلاش‌های سیاستمداران اتحادیه اروپا برای ادامه تجارت به تهران، تعداد زیادی از شرکت‌های اروپایی از جمله رنو، فولکس واگن، کل، زیمنس و حتی مدت‌ها مانند ولوو - اعلام کرده‌اند که قصد دارند روابط تجاری خود را با ایران از بین ببرند .

مثال اخیر، سوییفت است سرویس مالی مستقر در بروکسل ماه گذشته اعلام کرد که دسترسی بانک‌های ایران را از سیستم خود قطع می‌کند و مانع از توانایی ایران در انجام تجارت می‌شود.

در مقابل، سیاستمداران اتحادیه اروپا که تحت رهبری موگرینی در بروکسل و هایکو ماس وزیر امور خارجه آلمان در برلین هستند مجبور هستند روابط خود را با ایران و در داخل ایران ادامه دهند.

ماس در سخنرانی در اواخر ماه اوت پیشنهاد داد که اتحادیه اروپا کانال‌های پرداختی را مستقل از ایالات متحده و صندوق پولی اروپا، با هدف مشخص مقابله با تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران، ایجاد کند.

آنچه که موگرینی و ماس از پذیرش آن سر باز می‌زنند این است که صرف نظر از تحریم‌های ایالات متحده، برخی رهبران تجاری اتحادیه اروپا به طور مستقل به این نتیجه می‌رسند که چالش ها و خطرات ارتباط با ایران بیش از هر مزیت یا سود مالی احتمالی است.

در حالی که سیاستمداران اتحادیه اروپا مانند موگرینی در تلاش برای افزایش ارتباطات تجاری با ایران هستند، برخی کشورهای اروپایی مقاومت می‌کنند.

در روز دوشنبه ۱۹ نوامبر، وزرای خارجه به بررسی تحریم‌های احتمالی در مورد ایران در واکنش به حملات تروریستی دیده شده در دانمارک و فرانسه پرداختند.

موفقیت طرح موگرینی برای جلوگیری از تحریم‌های ایالات متحده بستگی به میزبانی سازو کار ویژه مالی و نحوه میزبانی کشورهای اروپایی از این سازو کار دارد. میزبانی که پیدا کردنش برای اروپا بسیار سخت و دشوار بود چرا که کشور های اروپایی از واکنش‌های احتمالی آمریکا واهمه داشته و دارند.